Robert Fabbri

Een van mijn favoriete schrijvers is al enkele jaren Robert Fabbri. Hij werd in 1961 geboren in Genève, studeerde aan de London University en daarna theaterwetenschappen in Rome. Voordat hij auteur was, heeft hij 25 jaar lang gewerkt in de tv- en filmindustrie, waar hij werkte als assistent-regisseur. Hij werkte mee aan enkele grote producties, waaronder ‘Patriot Games’ en ‘Billy Elliot’. Fabbri is een bevlogen ‘wargamer’ en hij bezit maar liefst 3500 handgeschilderde, klassieke soldatenbeeldjes in lood. Hij is al zijn hele leven gepassioneerd door de klassieke oudheid en dan meer bepaald door het Romeinse keizerrijk.

Als auteur kan hij zijn passie voor het oude Rome helemaal tot uiting laten komen. Hij heeft nog maar een boekenreeks geschreven en een losstaand boek, maar beide spelen zich af in het Romeinse keizerrijk. Zijn enige boekenreeks is de Vespasianusserie, een negendelige serie  over de opgang van Titus Flavius Vespasianus tot Romeins keizer. Daarbij baseert hij zich gedeeltelijk op historische bronnen. Wanneer hij geen historische informatie terugvindt, vult hij die periode zelf in. Wanneer er niets interessants gebeurt in een bepaalde periode, geeft hij de geschiedenis een draai. De serie is een aaneenschakeling van politiek gekonkel in Rome en veldslagen tegen ‘barbaarse’ volkeren. Er gebeurt voortdurend wel iets. Het losstaande boek heet ‘Arminius’ en gaat over de verloren veldslag van de Romeinen tegen de Germaanse stammen in het Teutoburgerwoud. De sfeer is dezelfde als bij de Vespasianus-serie.

Ik vind Fabbri een goede schrijver omdat er geen enkel saai moment in zijn boeken zit: er is voortdurend actie. Tegelijk kom je ook nog iets te weten over bepaalde Romeinse gewoontes en over geschiedenis. Hij durft er ook regelmatig bloederige beschrijvingen van bijvoorbeeld veldslagen en ronduit vreemde uitspattingen van Romeinse keizers zoals Nero in zijn boeken op te nemen, maar dat stoort niet. Recent is het laatste deel van de Vespasianus-serie uitgekomen en ik hoop het binnenkort te kunnen lezen. Het is een aanrader voor wie graag een historisch getint spannend verhaal leest.

Maxim

In de Ban van de Ring – J.R.R. Tolkien

Een van de beste boeken die ik ooit heb gelezen, is ongetwijfeld ‘In de Ban van de Ring’ van J.R.R. Tolkien (beter bekend als ‘Lord of the Rings’). Het verhaal speelt zich af in een fictieve wereld op het continent Midden-Aarde en bevat vele fictieve wezens. Naast mensen zijn er ook hobbits (kleine mensjes met grote voeten die in holen wonen), dwergen (andere kleine mensjes met lange baarden die onder de bergen wonen), elfen, orks, trollen en nog vele andere wezens. Het verhaal is redelijk complex, maar ik zal het zo kort mogelijk proberen uitleggen.

In een tijdperk dat zich voor het verhaal afspeelt, creëerden de elfen verschillende Ringen van Macht voor zichzelf, de dwergen en de mensen. De duistere heer Sauron maakte echter ook een Ring, de Ene Ring, die de andere Ringen overheerste en hem zeer veel macht gaf. Toch werd hij verslagen in zijn duistere land Mordor door de vrije volkeren en de Ene Ring was spoorloos. Zeer vele jaren later vond de hobbit Bilbo per toeval de Ring en hij hield hem voor zichzelf.

Saurons geest begint zich echter weer te roeren en zijn kwaadaardige dienaren verzamelen zich weer in Mordor. Het enige wat hij nog nodig heeft om heel Midden-Aarde te onderwerpen, is zijn Ring en hij start de jacht. Bilbo is inmiddels oud geworden en heeft de Ring doorgegeven aan zijn neefje Frodo. Die laatste wordt door Saurons dienaren bedreigd. De enige manier om hem te verslaan, is om de Ring te vernietigen en dat middenin Mordor. Frodo, die altijd een rustig leventje geleid heeft, krijgt die loodzware opdracht en samen met acht metgezellen (drie hobbits, een dwerg, elf, tovenaar en twee mensen) begint hij zijn queeste.

Het verhaal is zo fantastisch omdat Tolkien een complete fictieve wereld heeft uitgedacht. Er zijn enorm veel locaties en personages met elk hun eigen, lange geschiedenis. Er zijn complexe stambomen en veel details. Tolkien heeft zelfs nieuwe talen verzonnen voor de verschillende volken. Naast dit boek heeft hij nog andere boeken geschreven die zich in dezelfde wereld afspelen, zoals ‘De Hobbit’ en ‘De Silmarillion’, beide ook even geschift als geniaal. Wat het nog beter maakt, is dat boek al is uitgegeven in 1948. Tolkien is dan ook de vader van de moderne fantasyliteratuur.

Maxim

Belgisch-Franse auteur François Weyergans overleden

Op 27 mei 2019 is de Belgisch-Franse auteur François Weyergans overleden in Parijs. Weyergans werd 77 jaar oud. Hij werd in 1941 geboren in Etterbeek, als kind van een Belgische vader en Franse moeder. Naast auteur was hij ook een filmmaker.

Hij begon te schrijven tijdens zijn studies in Parijs en debuteerde in 1973 met de roman ‘Le pitre’. Enkele bekende romans van Weyergans zijn ‘Je suis écrivain’, ‘Rire et pleurer’ en ‘La démence du boxeur’. Voor die laatste roman won hij in 1992 de Renaudot-prijs. Hij schreef autobiografisch getinte boeken met daarin enkele thema’s die steeds terugkeren: psychoanalyse, muziek, vrouwen, seks en reizen. Aangezien hij vooral in Frankrijk actief was, leverde hem dat de bijnaam ‘de Belgische Woody Allen’ op, bij wie die thema’s ook aan bod komen.

In 2005 won Weyergans dan de Franse literatuurprijs Prix Goncourt met zijn roman ‘Trois jours chez ma mère’. De Prix Goncourt is een van de twee belangrijkste Franse literatuurprijzen en volgens sommigen de meest prestigieuze. Hij kaapte de prijs weg voor niemand minder dan Michel Houellebecq, een bekende Franse auteur. In 2009 werd Weyergans lid van de Académie française, een Franse instelling die toeziet op de woordenschat en de grammatica van het Frans en die het gebruik van het Frans wereldwijd bevordert. Dat was voor Weyergans een hele eer en hij heeft zijn plek in de literatuurgeschiedenis dus ook verdiend.

Bronnen:

De Standaard (2019). Schrijver François Weyergans overleden. Geraadpleegd op 29/05/2019 via http://www.standaard.be/cnt/dmf20190527_04432769

De Tijd (2019). Belgisch-Franse schrijver François Weyergans overleden. Geraadpleegd op 29/05/2019 via https://www.tijd.be/cultuur/algemeen/belgisch-franse-schrijver-francois-weyergans-overleden/10130988.html

Maxim

 

 

Een ontembare oma

Na het goed ontvangen “Sprakeloos” van Tom Lanoye heeft ook Tommy Wieringa een boek geschreven over zijn overleden moeder.

“Dit is mijn moeder” is een verzameling herinneringen van Wieringa aan het naar eigen zeggen onmogelijke wezen dat zich zijn moeder noemde. Na de eerste alinea wordt het al duidelijk dat de auteur in een jarenlange clash met haar heeft geleefd. Hij noemt haar ontembaar, onstuimig, irrationeel, eigenzinnig en excentriek.
Er worden in het interview ook enkele herinneringen opgerakeld die – om het zacht uit te drukken – opmerkelijk zijn. Zo vertelt hij op een verafschuwde manier hoe zij haar gezin in de steek liet voor het avontuur. Wieringa geeft zelfs toe dat hij drie jaar lang op een wekelijkse consultatie ging bij een psychiater omdat hij bang was om op haar te gelijken.
Op het einde van het interview verbloemt hij al die eerdere uitspraken door te zeggen dat hij nu op een andere manier naar haar en naar hun momenten samen kijkt. Ik citeer: “Mijn beeld van haar is mettertijd verrijkt”, “Het is jammer dat mijn dochters nu een geweldige, bijzondere oma missen”, “ik had niet zonder haar gekund omwille van de reikwijdte van haar persoonlijkheid”.
Met dit controversiële interview heeft Wieringa een zekere mysterie rondom het boek aangewakkerd en ik moet toegeven dat ook ik nieuwsgierig ben naar de anekdotes over zijn moeder.

Je kan een volledig interview met Tommy Wieringa bekijken via onderstaande link.

Daragh

https://www.youtube.com/watch?v=f3O1OLeuu-k

Bron: De Morgen, “Mijn moeder heeft een onvergeeflijke stommiteit begaan” op 25 januari 2019

Herman Wouk overleden

Herman Wouk, een Joods- Amerikaanse schrijver is op 17 mei overleden. Wouk is geboren op 27 mei 1915. Hij werd dus net geen 104 jaar. Hij stamde af van een Joods-Russische immigrantenfamilie. Hij werkte als tekstschrijver voor de radio en deed tijdens de Tweede Wereldoorlog dienst als marine-officier.

Hij debuteerde na de oorlog met “Aurora Dawn”, een satire over de wereld van de radio en zijn magnaten. Wouk schreef vooral historische romans over de Tweede Wereldoorlog en over het Jodendom.

In 1952 ontving hij de Pulitzerprijs voor de roman “Caine Mutiny”. Een boek over de geschiedenis van een muiterij tegen een kapitein aan boord van een Amerikaanse torpedojager. Dat werd in 1954 ook verfilmd met Humphrey Bogart in de hoofdrol.

Ook met “The winds of War” en “War and Remembrance” kende hij internationaal succes. In 2016 verscheen zijn laatste boek genaamd “Sailor and Fiddler: Reflections of a 100-Year Old Author”.

Zijn werk werd in het Nederlands vertaald door de Boekerij.

Marie

 

Bronnen:

Wikipedia (2019). Herman Wouk. Geraadpleegd op 24 mei 2019 via https://nl.wikipedia.org/wiki/Herman_Wouk

Zonder naam (2019). Herman Wouk (103) overleden. De Standaard, 96ste jaargang, p. L10.

Astrid Lindgren Memorial Award (ALMA) 2019

Op maandag 27 mei reikt de Zweeds kroonprinses Victoria de Astrid Lindgren Memorial Award officieel uit aan de Vlaamse auteur Bart Moeyaert. De ALMA wordt ook wel de “Nobelprijs voor de jeugdliteratuur” genoemd. De prijs wordt elk jaar uitgereikt en het prijzengeld is 5 miljoen Zweedse kroon. Het is de grootste internationale kinderen- en jongerenliteratuurprijs.

Zoals de “echte” Nobelprijs wordt ook deze prijs uitgereikt in het prestigieuze “Stockholms konserthus” en de laureaat wordt hier ook gevraagd om een toespraak te geven, enkele dagen voor de prijsuitreiking.

Bart Moeyaert hield op 21 mei een warm pleidooi om de kinder- en jeugdliteratuur volwassen te behandelen. Zijn toespraak werd ook een passend eerbetoon aan zijn overleden vader. Zo bracht hij een hulde aan zijn ouders en de fantasierijke, respectvolle manier waarop ze hun kinderen hebben opgevoed.

Moeyaert wil dat er meer aandacht wordt besteed aan kinder- en jeugdliteratuur ook door de media: “Ik zoek al zo lang een manier om duidelijk te maken hoe bepalend kinder- en jeugdliteratuur is voor ons hele bestaan. En of de kinder- en jeugdliteratuur bijgevolg niet meer ruimte verdient. Ik heb de afgelopen 35 jaar al eens vaker om aandacht gevraagd, nu eens vriendelijk, soms zelfs smekend, en een enkele keer heb ik gezwegen, omdat ik het moe was.”

Marie

 

Bronnen:

Vergeyle, J. (2019). Bart Moeyaert openhartig in Stockholm: “We leven in een tijd waarin media ons van een naam voorzien”. Geraadpleegd op 22 mei 2019 via  https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2019/05/20/bart-moeyaert-openhartig-in-speech-alma/

Astrid Lindgren Memorial Award (‘z.j.’). Good Literature Gives the Child a Place in the World…. Geraadpleegd op 22 mei 2019 via http://www.alma.se/en/About-the-award/

Libris Literatuur Prijs 2019

Ook dit jaar is de Libris Literatuur weer uitgereikt. Dat is de prijs voor de beste oorspronkelijk Nederlandstalige literaire roman van het afgelopen kalenderjaar. De prijs is genoemd naar de sponsor Libris en is gemodelleerd naar de Booker Prize.

Het boek wordt gekozen door een jury die in het voorjaar samengesteld wordt. Zo heeft de jury een jaar de tijd om de boeken te lezen en het winnende boek te kiezen. Eind januari publiceren ze een longlist van 18 boeken waarvan er dan in maart zes genomineerd worden. Na de nominatiebekendmaking krijgen deze zes auteurs dan ieder 2500 euro. De uiteindelijke winnaar wordt door de jury in mei bekend gemaakt en krijgt nog eens 50 000 euro.

“De goede zoon” van Rob van Essen kwam dit jaar als winnaar uit de bus. Van Essen begon deze roman te schrijven na de aftakeling van zijn moeder. Het is een soort van moederboek maar tegelijk ook een absurde sciencefiction-roman. Het verhaal speelt zich af in een tijd van zelfrijdende auto’s die dan psychologische en seksuologische robotten en computers blijken te zijn. “De goede zoon” gaat over een 60-jarige man die herinneringen ophaalt aan zijn net overleden moeder. Het boek zit vol met absurde humor en flauwe grappen, maar met ook schrijnende situaties.

Marie

Bronnen:

Libris Literatuur Prijs (2019). Over de Libris Literatuur Prijs. Geraadpleegd op 21 mei 2019 via https://www.librisprijs.nl/over-de-libris-literatuur-prijs

Vanclooster, L. (2019). Rob van Essen wint Libris Literatuur Prijs 2019 met “De goede zoon”. Geraadpleegd op 21 mei 2019 via https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2019/05/06/rob-van-essen-wint-libris-literatuur-prijs-2019-met-de-goede-zo/

Man Booker International Prize 2019

De Man Booker International Prize wordt jaarlijks uitgereikt aan een fictieboek, dat vertaald werd in het Engels en werd gepubliceerd in het Verenigd Koninkrijk en Ierland. Hij wordt gezien als een van de meest prestigieuze onderscheidingen voor literatuur. Deze Britse prijs ontstond in 2005 en vond tot 2016 tweejaarlijks plaats. Vanaf dan evolueerde deze uitreiking tot een jaarlijks gebeuren.

Niet alleen de winnende auteur krijgt de prijs, maar ook de vertaler van het werk. Dat is toch wel opmerkelijk. De sponsor Man Group voorziet een geldsom van 50 000 pond, die evenredig verdeeld moet worden tussen de auteur en zijn vertaler. Ik vind dat wel een mooi initiatief, want de vertaler zorgt ervoor dat het boek toegankelijk wordt voor iedereen.

De uitreiking vindt plaats op 21 mei in Londen. De shortlist is al bekend en het valt op dat er maar één man kans maakt. Ook beperkt de nationaliteit van de genomineerden zich niet alleen tot die van een West-Europees land. Dit zijn de kanshebbers:

–  Frankrijk: ‘The Years’ van Annie Ernaux, vertaald door Alison L. Strayer

– Oman: ‘Celestial Bodies’ van Jokha al-Harthi, vertaald door Marilyn Booth

– Duitsland: ‘The Pine Islands’ van Marion Poschmann, vertaald door Jen Calleja

– Polen: ‘Drive Your Plow Over The Bones Of The Dead’ van Olga Tokarczuk, vertaald door Antonia Lloyd-Jones

– Colombia: ‘The Shape Of The Ruins’ van Juan Gabriel Vásquez, vertaald door Anne    McLean

– Chili: ‘The Remainder’ van Alia Trabucco Zerán, vertaald door Sophie Hugues.

 

Bronnen:

Knack (2019). Vijf vrouwen en één man maken kans op Man Booker international Prize 2019. Geraadpleegd op 4 mei 2019, van https://www.knack.be/nieuws/boeken/vijf-vrouwen-en-een-man-maken-kans-op-man-booker-international-prize-2019/article-news-1451067.html?_ga=2.235309953.148009885.1556709981-1151811413.1534790954

Wikipedia ( 2019). Man Booker International Prize. Geraadpleegd op 4 mei 2019, van https://nl.wikipedia.org/wiki/Man_Booker_International_Prize

Cindy

 

Goede dochter

De advocaat Rusty Quinn staat bekend voor zijn ijver om onschuldig veroordeelde burgers vrij te krijgen. Zijn cliënt, die beschuldigd werd van verkrachting en ontvoering, is vrijgekomen. Daardoor haalt hij de woede van Zach Culpepper op de hals. Zach gaat samen met een compagnon naar het huis van Rusty. Terwijl zijn dochters, Samantha en Charlotte, kunnen ontsnappen, wordt zijn vrouw neergeschoten. Rusty was op dat moment niet thuis en hij wordt later op de hoogte gebracht.

Na 28 jaar zijn zowel Charlotte als Samantha advocaat geworden. Samantha heeft haar vader in geen jaren nog gezien en ook het contact met haar zus is verwaterd. Charlotte vergaat het niet veel beter. Haar liefdesleven ziet er niet echt rooskleurig uit. Ze zoekt daardoor toenadering tot Mason. Hij is dan ook de reden waarom ze op haar oude school is, wanneer er een schietpartij plaats vindt. De dader is een jong meisje, genaamd Kelly. Charlotte gelooft in de onschuld van Kelly en ze gaat haar, samen met Rusty verdedigen. Omdat hij in het ziekenhuis belandt, vraagt Rusty aan Samantha om de zaak van hem over te nemen. De zusjes beleven hun verleden opnieuw en ontdekken de ontbrekende puzzelstukjes van zowel de schietpartij op school, als van wat er 28 jaar geleden gebeurd is.

Op dit moment is Goede dochter mijn favoriete thriller. Karin Slaughter verwierf wereldwijd de titel van ‘Queen of Crime’. Ik ben vaak nogal sceptisch tegenover auteurs die zo’n titel krijgen, maar bij haar hoefde ik dat helemaal niet te zijn. Ze heeft een vlotte schrijfstijl met veel details. De gruwelijke scènes beschrijft ze zeer realistisch. Ze beschrijft ook het psychologische aspect. Zowel Samantha, Charlotte, als Rusty zijn slachtoffer en ieder verwerkt de aangrijpende gebeurtenis op zijn eigen manier. Aan de hand van flashbacks ontdek je elke keer iets van de schietpartij bij hun thuis. Op het einde gaat het verleden een grote rol spelen in het heden. Ik heb het boek met plezier gelezen en ik kan het iedereen aanraden, die houdt van een bloedstollende thriller.

Cindy

Breidt E.L. James een vervolg aan haar succes?

Na het succes van de Vijftig Tinten Grijs-trilogie heeft Erika Leonard, ook wel beter bekend onder haar pseudoniem E.L. James, een nieuw werk klaar. Met zijn expliciete scènes was die reeks zeer controversieel, maar ook populair. Vooral bij vrouwen was de bijzondere relatie tussen Anastasia en Christian Grey geliefd.

In De Mister spelen de Albanese dienster, Alessia Demachi, en de rijke Britse graaf Maxim Trevelyan de hoofdrol. De setting van het verhaal bevindt zich voornamelijk in Londen. De keuze voor die stad is niet verwonderlijk, aangezien E.L. James daar zelf woont.

Op het eerste gezicht lijkt De Mister een typisch Assepoester verhaal. Maxim ontmoet Alessia. Ondanks het klassenverschil ontstaat er toch een romance tussen de twee. Toch zal het duistere verleden van Alessia een grote rol spelen in het verdere verloop van het verhaal.

Ondanks de verschillende personages zijn er enkele gelijkenissen tussen Vijftig Tinten Grijs en De Mister. Het mannelijke hoofdpersonage heeft veel aanzien en vermogen, terwijl de vrouw het met minder moet stellen. Verder zitten er nog altijd erotische scènes in.

Of het boek net zoals zijn voorgangers verfilmd zal worden, is nog maar de vraag. E.L. James zei onlangs in een interview dat er wel al interesse is, maar dat ze nog niets heeft getekend. Ze wil eerst de reacties afwachten. Haar boek kreeg al van de Albanese ambassadeur kritiek. Volgens hem zou ze de Albanese bevolking te stereotiep hebben weergegeven. Toch laat ze haar humeur niet verpesten door de critici, want ze zegt zelf dat ze er niets om geeft.

Bronnen:

VRT NWS (2019). Bestsellerauteur E. L. James, bekend van “Vijftig tinten grijs”, over haar nieuwe boek: “Ik geef geen zak om de critici”. Geraadpleegd op 1 mei 2019, van  https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2019/04/23/bestellerauteur-e-l-james-bekend-van-vijftig-tinten-grijs-ov/

HLN (2019). E.L. James komt met nieuw boek (en het verhaal lijkt nogal op dat van 50 Shades). Geraadpleegd op 1 mei 2019, van https://www.hln.be/showbizz/kunst-literatuur/e-l-james-komt-met-nieuw-boek-en-het-verhaal-lijkt-nogal-op-dat-van-50-shades~a49bb27f/

Cindy